Ο θαυμαστός κόσμος των αγροτεμπόρων του θεσσαλικού κάμπου

Ο θαυμαστός κόσμος των αγροτεμπόρων του θεσσαλικού κάμπου

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Την προηγούμενη Τετάρτη είδαμε σε όλο του το μεγαλείο, τον αυταρχισμό και την ξεδιάντροπη στάση του κομμουνιστή υποψηφίου Περιφερειάρχη, Βαγγέλη Μπούτα που με την στάση του απέκλεισε τον κρατούμενο στα κελιά της ψευτοδημοκρατίας του Σαμαρά,και διωκόμενο για τις ιδέες του Παναγιώτη Ηλιόπουλο από το να συμμετάσχει στην τηλεοπτική αντιπαράθεση μεταξύ των υποψήφιων Περιφερειαρχών.

Η ιστορία του Βαγγέλη Μπούτα κρατάει χρόνια στον Θεσσαλικό κάμπο. "Μπροστάρης" -κατ εντολήν του κόμματος πάντα- στις αγροτικές κινητοποιήσεις, εδώ και δεκαετίες "κατεβάζει" και αποσύρει τρακτέρ από τους οδικούς κόμβους όποτε το ΚΚΕ κρίνει. Και επειδή το ΚΚΕ κοιτά πάντα και τους πολιτικούς συσχετισμούς, οι κινητοποιήσεις πάντα αναστέλλονται όποτε το ΚΚΕ κρίνει.Αποτέλεσμα, χρόνο με το χρόνο οι αγροτικές κινητοποιήσεις να φθίνουν,κανείς αγρότης να μην εμπιστεύεται (και δικαίως) τους αγροτοσυνδικαλιστές,και τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου να παραμένουν μεγάλα,και ανεπίλυτα. Οι ευθύνες λοιπόν του Βαγγέλη Μπούτα για όλα αυτά είναι τεράστιες.

Ένα άλλο "παράξενο" που συμβαίνει στην Θεσσαλία εδώ και πολλά χρόνια, έχει να κάνει με τις "συμμαχίες" και τις "στηρίξεις" στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Το ΚΚΕ πάντα κρατάει μια σκληρή και άκαμπτη στάση στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, και καταγγέλλει με κάθε τρόπο,και με μεγάλη ένταση όλους τους αντιπάλους του ως "συστημικούς", "όργανα των κυβερνητικών πολιτικών" και άλλα τέτοια πομπώδη.

Ως δια μαγείας όμως, στον δεύτερο γύρο παρότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ φημίζονται για την πειθαρχία τους και εφαρμόζουν την "γραμμή" του κόμματος απαρέγκλιτα, και παρότι ότι η περίφημη "γραμμή" του ΚΚΕ είναι συνήθως αρνητική για όλους τους αντιπάλους του ΚΑΙ στον δεύτερο γύρο, "ω του παραδόξου θαύματος", οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ είναι αυτοί που καθορίζουν συνήθως τον νικητή. Και το "θαύμα" γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αφού ο νικητής των εκλογών (ΠΑΣΟΚος η ΝΔκρατης, δεν έχει σημασία) διόριζε στις παλιές Νομαρχίες και στους Δήμους ψηφοφόρους του ΚΚΕ. Επειδή είμαστε όμως καλόπιστοι άνθρωποι, θεωρούμε ότι αυτά είναι απλά συμπτώσεις. Είναι δυνατόν να κάνει το "τιμημένο" ΚΚΕ τέτοια πράγματα; Είναι δυνατόν το ΚΚΕ να παίζει τέτοια παιχνίδια; Αδύνατον.Πότε τα έκανε κάτι τέτοια το ΚΚΕ; Θεωρούμε επίσης πως στην Καρδίτσα (προπύργιο του συντρόφου Βαγγέλη Μπούτα) όπου συμβαίνουν κατά συρροή τέτοιες συμπτώσεις εδώ και πολλά χρόνια, όλα αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά παρά συκοφαντίες "αντικομουνιστικών και αντιδραστικών κύκλων".

Πάντως αυτοί οι "κύκλοι" της "αντίδρασης" υπάρχουν παντού. Έτσι από μια ιστοσελίδα του κομμουνιστικού χώρου, που ονομάζεται "Ομάδα Ελευθεριακών Κομμουνιστών" και με ημερομηνία 14/12/2013, βρήκαμε κάποια ερωτήματα για τον Βαγγέλη Μπούτα. Ορισμένα τα βρίσκουμε πολύ ενδιαφέροντα, και τα αναδημοσιεύουμε:

"Ας μας απαντήσει και σε κάτι άλλο ο Μπούτας: Γιατί οι αγρότες, τόσα χρόνια, παρ' όλες τις κινητοποιήσεις τους, δεν έχουν πετύχει ουσιαστικά τίποτα και δεν μπορούν ούτε καν να ανανεώσουν σοβαρά το συνδικαλιστικό στελεχικό δυναμικό τους; Γιατί πολύ απλά, το ΚΚΕ, μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ποδηγετούσαν τόσα χρόνια τον κόσμο των αγροτών -που μόνο άμοιροι ευθυνών δεν είναι οι ίδιοι- κάνοντας κινητοποιήσεις με κόκκινα, γαλάζια ή πράσινα τρακτέρ. Δεν έχει αλλάξει όμως τίποτα: είδαμε πώς υποδέχθηκαν σε μπλόκα τον Λαφαζάνη και άλλους συριζαίους τα κομματικά μέλη του ΚΚΕ, μην τυχόν και χαθεί ο κομματικός έλεγχος... 

Ας ρωτήσουμε και κάτι άλλο τον Μπούτα, πιο "προσωπικό": γιατί, ενώ υπήρχαν στελέχη του ΚΚΕ πρόεδροι ενώσεων ή μεμονωμένων συνεταιρισμών, ούτε ένας από αυτούς τους συνεταιρισμούς δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τη μιζέρια και τη διάλυση; Η απάντηση είναι απλή και ας μην περιμένουμε τον ίδιο να τη δώσει: γιατί και τα στελέχη του ΚΚΕ δεν ενδιαφέρθηκαν να διαμορφώσουν μία πραγματική συνεταιριστική οργάνωση, που να μην είναι απόλυτα ελεγχόμενη από τα κρατικά ταμεία και τα κομματικά γραφεία. Απόδειξη; Ο ίδιος ο Μπούτας. Παρόλο που ήταν χρόνια πρόεδρος της γιγάντιας Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας, δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό γι΄αυτήν. Το ακριβώς αντίθετο: καθετοποίησε ο ίδιος τη δική του αμπελουργική και οινοποιητική παραγωγή και έφτιαξε δική του κάβα με την επωνυμία "κάβα Μπούτα" στην αγορά της πόλης της Καρδίτσας, προωθώντας το δικό του προϊόν. Γιατί, σαν κομμουνιστής πρόεδρος, δεν προώθησε ποτέ όλα αυτά μέσα από συλλογικές δομές;

Και κάτι άλλο: χρόνια τώρα, το δημοτικό αναψυκτήριο στο χωριό του το μισθώνει ο γιος του και κανένας συνεταιρισμός ή άλλου τύπου συλλογική δομή. Ας μας απαντήσει και σε κάτι άλλο ο Μπούτας: πόσο καιρό νομίζει ότι μπορεί να ελέγχει τον αγροτικό κόσμο της Θεσσαλίας, αναπαράγοντας τα ίδια αιτήματα, που δεν αγγίζουν καθόλου τον πυρήνα οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής στα σύγχρονα αδηφάγα καπιταλιστικά πλαίσια; Πόσο καιρό ακόμα θα κρατήσουν χωρίς να ξεφτίσουν ή να ξεφτιλιστούν τελείως τα αιτήματα που μιλάνε μόνο για λεφτά; Πότε συνέδεσε τα αγροτικά προβλήματα με τα προβλήματα των χιλιάδων ανέργων στις πόλεις και τα χωριά της Θεσσαλίας; Ας μην απαντάμε στα αυτονόητα".

Τι θέλουν να μας πουν τα ερωτήματα αυτά,και τι καταλαβαίνουμε εμείς από όλα αυτά: Ότι ο σύντροφος Μπούτας έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του κομμουνιστικές θεωρίες και ιδεολογίες,και προσαρμόστηκε με μεγάλη ευκολία στην "καπιταλιστική ζούγκλα" και στις παλαιοκομματικές τακτικές, που για χρόνια τώρα (προφανώς υποκριτικά,αν πιστέψουμε τους ομοϊδεάτες του) καταγγέλλει. Και σαν καλός μικροαστός πατέρας φρόντισε να "βολέψει" και τον γιό του. Δεν τα λέμε εμείς αυτά, αλλά κομμουνιστική ιστοσελίδα.Όσο για το συνδικαλιστικό κίνημα, ισχύει η ρήση (στην κυριολεξία) η λαϊκή ρήση: "Ας πάει και το παλιάμπελο".

Χρειάζεται λοιπόν μεγάλο πολιτικό θράσος από ανθρώπους που (όπως τους καταγγέλλουν ομοϊδεάτες τους) έχουν παίξει κεντρικό ρόλο στην κατάρρευση του Θεσσαλικού κάμπου,για να θέλουν να επιβάλλουν απαγορεύσεις και αυταρχισμό σε βάρος ανθρώπων που δεν είναι παρόντες για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους,και τα πολιτικά τους επιχειρήματα,και το σημαντικότερο οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, με την συγκεκριμένη στάση τους εδώ και χρόνια έχουν το πολιτικό θράσος να ζητούν την ψήφο των Θεσσαλών.

Η 18η Μαΐου όμως είναι πλέον πολύ κοντά, και σύντομα κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του...